Η σημερινή Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας μας δίνει την αφορμή να αναλογιστούμε τον ρόλο της Ελληνίδας, ανεξαρτήτως φυλής, θρησκείας, κοινωνικής ομάδας στην σύγχρονη ελληνική κοινωνία.
Η σημερινή Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας μας δίνει την αφορμή να αναλογιστούμε τον ρόλο της Ελληνίδας, ανεξαρτήτως φυλής, θρησκείας, κοινωνικής ομάδας στην σύγχρονη ελληνική κοινωνία. Δυστυχώς, για μία ακόμη χρονιά, διαπιστώνουμε πως στην xώρα μας διατηρούνται οι έμφυλες ασυμμετρίες, οι οποίες θα υπάρχουν όσο θα υφίστανται πολιτικές οι οποίες προκαλούν, ανέχονται και δεν καταπολεμούν τις διακρίσεις σε βάρος των γυναικών.
Εν έτει 2018, οι κοινωνικές ανισότητες διατηρούνται και δυστυχώς μέλη της Πολιτικής Ελίτ του τόπου, με θεσμικό ρόλο, τις αναπαράγουν λεκτικά, κατά τρόπο ανάρμοστο. Τα υπαρκτά προβλήματα δεν αντιμετωπίστηκαν από την πλευρά της Πολιτείας με αποτελεσματικές και ικανές δράσεις, παρά κρύβονται κάτω από το χαλί, με ελάχιστα φωτεινά διαλείμματα, διαχρονικά. Η παραβατικότητα μελών των ομάδων, οι οποίες έχουν μπει στο περιθώριο εξαιτίας της καταγωγής τους και των παραλείψεων ανάληψης πολιτικών πρωτοβουλιών, είναι υπαρκτή, αλλά είναι και απόρροια των νομικών κενών, του κοινωνικού αποκλεισμού και της αρνητικής στερεοτυπικής απεικόνισης αυτών των πολιτών.
Η επίθεση σε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, αποτελεί ντροπιαστικό στοιχείο όσων το πράττουν, οι οποίοι δείχνουν την «πυγμή» στους αδύναμους και στους Άθλιους, οι οποίοι ζουν στο περιθώριο εξαιτίας της ανικανότητάς τους να τους ενσωματώσει. Η σύγχρονη Ελληνίδα μάνα, η μάνα Ρομά, η μάνα ΑμεΑ, η άνεργη μάνα στηρίζει την οικογένειά της, φροντίζει την οικογένειά της, συμβάλλει στον οικογενειακό και εγχώριο προϋπολογισμό με όσα μέσα διαθέτει.
Ο ρόλος της γυναίκας είναι καταλυτικός για την κοινωνία μας και για τον πολιτισμό μας. Θεσμικά έχει, και πρέπει να υλοποιείται, το δικαίωμα στην εργασία, στην ίση μεταχείριση, στην ίση αντιμετώπιση και στην αναγνώριση για όσα προσφέρει στην κοινωνία, ανεξαρτήτως φυλής, καταγωγής ή άλλης διάκρισης, δίχως αστερίσκους και υποσημειώσεις.